I LO w Kaliszu

Jagu

Tzn ja wierzę w życie po śmierci, nawet rozgraniczam to na te 2 główne stany- niebo/ piekło i w tym wszystkim zawsze ciekawi mnie jedno... Czym jest niebo? Czy naprawdę jest pełnią szczęścia? Bardzo podobała mi się koncepcja Leśmiana w wierszu 'Urszula Kochanowska' (Gdy po śmierci w niebiosów przybyłam pustkowie...). Założył on, że niebo to pojęcie względne, że tak naprawdę każdy ma inne wyobrażenie nieba i szczęścia. Urszula chciała, by w niebie przyszli do niej rodzice i by mogła z nimi być na zawsze. To pragnienie było tak silne, że gdy Bóg przyszedł w odwiedziny, ona się zasmuciła. No ale jej rodzice mogli chcieć czegoś zupełnie innego... Więc jak to pogodzić?
Ja wiem, że jako osobie wierzącej do pełni szczęścia potrzebny powinien być mi tylko Bóg, ale teoria teorią, a praktyka praktyką... A jak wy to widzicie?

mieszczu

no ja w sumie tez wierze w to niebo/pieklo... jestem czlowiekiem wierzacym... ale co tam bedzie i co sie tam stanie?? jesli to ma byc wyobrazenie moego szczescia to bedzie dom i garaz w domu telewizor konsolka komputer itp itd... a garaz zastawiony wszystkimi modelami BMW... przy tym moja kobieta... dzieci... i nigdy niczego mi nie brakuje... jak by tak bylo... to by bylo fajnie...
wiem jedno... cos musi byc bo tak po prostu nie znikniemy... Wink

Jagu

No właśnie, to jest taki temat na czasie z racji 1. listopada. Ksiądz u mnie na kazaniu mówił, że w Czechach ludzie oddają zwłoki do kremacji i juz po nie nie wracają.. Dziwne. Był człowiek- nie ma człowieka. Nie zostaje żaden ślad, żadne miejsce odniesienia. Z niebem musi być podobnie. Nie możemy tak po prostu męczyć się tu kilkadziesiąt lat i po śmierci zniknąć. To by było nie fair.

Catherine

Ja rozumiem, że życie może być pozornie bez sensu, no ale w tym całym burdelu jakim jest wszechświat musi jakiś sens być. Stać się ludźmi (mniej lub bardziej ludzkimi...) z pierwotniaczków przez jakieś prymitywne ssaki i małpy tylko po to, żeby iść do piachu i się nie liczyć? Kochać i marzyć, żeby potem była tylko ciemność?
Może nie ma piekła i nieba. Może nasze wyobrażenie o Bogu jest złe (moim zdaniem istnieje, a co wokół Niego się przez parę tysięcy lat działo i zaowocowało katolicyzmem, islamem czy czymś tam, to już druga sprawa, człowiek religię stwarzał i kształtował sam), ale jednak musi być coś poza tym, co widzimy teraz. W to wierzę tak po prostu, żeby wierzyć, bo to jest w mojej naturze.

mieszczu

najciekawsze w tym wszystkim jest to... ze jak juz przestaniemy zyc... umrzemy to co sie dzieje zaraz po tym jak wszystko u nas przestanie pracowac... czarny ekran? musi sie cos stac... dlatego trzeba w cos wierzyc... jesli bedziemy wiedzieli mniej wiecej co sie stanie bedziemy spokojniejsi przy smierci dlatego wierzymy... bo potem po smierci wszystko sie okaze... nie wiem czy jest takie cos jak zycie po zyciu... a jeszcze lepiej niebo... w czysciec wierze bo jest wiele udowodnionych przypadkow... ale to nie w tym temacie:P gdzies indziej wam powiem co na religi w gimnazjum mielsimy...
czyli jak jest ten caly czysciec to moze jednak niebo tez jest? moze to cale pieklo kociolki meczarnie tez sa... pytaniem jest czemu w nas jest takie cos... ze myslimy iz niebo jest swietne ze tam spotkamy sie naprawde z Bogiem jest wiele pytan... i na zadne niema tak naprawde jasnej odpowiedzi...

Catherine

Jest tyle różnych scenariuszy- w końcu ludzie od zawsze się zastanawiali.
Przedstawianie nieba jako chmurek i aniołków, a piekła jako kociołków ze smołą jest dziecinnym uproszczeniem. Może piekłem jest to, że jest właśnie tylko ten czarny ekran i jakaś świadomość- człowiek wtedy rozpamiętywałby swoje błędy i przeżywał je na nowo, w samotności, ciemności, dopóki by nie zwariował do tego stopnia, że nie czułby już nic?
A niebo w takim razie mogłoby być albo pozostaniem na Ziemi w kolejnym wcieleniu, albo jakimś mistycznym złączeniem się z innymi duszami. Miłość, strumień dusz otaczający Ziemię i te sprawy.

A może nie ma piekła, nieba, czyśćca- może tylko pozostaje świadomość- człowiek uwolniony od materii inaczej patrzyłby na świat (jeśli by mógł obserwować czas i przestrzeń), stawał się istotą wyższą ale niematerialną czy czymś tam, pozostawałby na Ziemi (duchy?) albo gdzieś tam w kosmosie xP

Matko chyba powinnam iść spać już bo piszę co mi na myśl przyjdzie xP

mieszczu

nie no dobrze;]
ale musimy w cos wierzyc... gdybysmy mieli czarny ekran to po co umierac... ten co wymyslil nas... cale to rodzenie sie i umieranie musi cos przewidziec... wiem ze jak sie jest w czysccu to sie szwedasz po domach znajomych jako duch i prosisz o modlitwe... tak nam to tlumaczyli... znaczy mnie... aaa sam niewiem wogole juz... moze to ja pojde spac... w koncu jutro pierwsza fizyka;/...